Kevin, Wendy en ik hebben een middag in Grolloo in de bomen geklauterd. Was echt fantastisch!
We hebben ons best vermaakt. Helaas is Wendy nog wat te kort en kon ze niet alle banen doen. Maar verder heeft ze alles mee gedaan.
De dagen, die na deze sportieve middag volgden, waren vooral voor mij dagen van spierpijn. Er zijn spieren aan het werk geweest die al een tijdje niet meer zo waren aangepakt. Maar dat was het meer dan waard.
Dit was ongetwijfeld het letterlijke en figuurlijke hoogtepunt van onze vakantie in Drente. Voor het eerst in lange tijd zijn we heerlijk met z'n vieren op vakantie geweest. We zaten in een bungalow in Hooghalen, iets onder Assen. Van daar uit zijn we alle kanten op gereden. Dierenpark Emmen was weer erg leuk. De laatste keer waren we daar, alweer 3 jaar geleden, tijdens de Opkikker-dag. Goed om er weer te zijn geweest.
Ik wilde graag Kamp Westerborg bezoeken. Maar na al een hele dag in de dierentuin te hebben gesjokt, is de wandeling van het informatiecentrum tot het kamp (2,9 km) wel erg lang en kunnen we gelukkig voor de terugweg instappen in een pendelbusje. Maakt toch wel indruk als je op deze plek loopt. Hier heeft zich heel wat afgespeeld.
Verder hebben we nog wat bezoekjes afgelegd. We zijn bij Lars en zijn familie geweest. Lars heeft een aantal weken in de kamer naast Wendy gelegen in het UMCG. Met hem gaat het gelukkig heel goed.
Ook zijn we bij Bianca en haar dochter Nika aangewipt. Ook zij hebben lange tijd in het UMCG vertoeft. Hier gaat alles ook prima. Kleine meisjes worden snel groot.
Fijn om elkaar ook eens te zien in een andere omgeving.
Wendy en Kevin wilden al een tijdje een Wii balanceboard samen kopen. Maar op Texel waren ze steeds uitverkocht. Maar in Almelo hebben we er een kunnen bemachtigen! Met als gevolg dat we uren lang gedurende de week op het board hebben gestaan. Nou ja gestaan, het valt best tegen hoor. Maar oefening baart kunst. En op een leuke manier ben je toch bezig met je lijf. Wendy oefent zo haar lijf op een manier dat ze het eigenlijk niet eens door heeft dat ze aan het trainen is. En voor ons kan het natuurlijk ook geen kwaad.
En na een week van uitstapjes en heerlijk genieten van elkaar, zijn we door gereden naar het westland. Daar hebben we mijn familie bezocht. We sliepen bij mijn zus Nel. Haar dochter is 4 weken geleden bevallen van een tweeling. Twee gezonde knullen! Maar helaas moest moeders weer opgenomen worden in het ziekenhuis, met als gevolg dat oma en opa op de kleintjes mochten passen. Dus een paar handjes extra bij het voeden waren welkom. Jullie zullen begrijpen dat Wendy het fantastisch vond. Gelukkig gaat het met mijn nicht al wat beter.
Natuurlijk ook even op bezoek bij mijn moeder en Gijs en bij mijn andere zus. Was al meer dan een jaar geleden dat we ze allemaal hebben vereerd met een bezoekje. Maar nu de rolstoel niet meer mee hoeft, kunnen we weer makkelijker op reis. We hebben namelijk maar een kleine auto.
Door het ruimtegebrek in de auto hebben we ook geen sondevoeding kunnen meenemen op vakantie. Dus dit was een mooi moment om te kijken hoe dat zou gaan.
Gisteren zijn we weer voor controle geweest in Groningen. En wat blijkt ....... ze is 2 ons aangekomen! We gaan nu dus proberen of Wendy het red zonder sondevoeding. Wel moeten we de bloedsuikers wat beter volgen. Daar zijn we wat te makkelijk in. Maar ja, als het goed gaat dan versoepel je heel snel. Dus weer even erbij blijven.
FEV1 51%. Dat is weer een procent erbij!!!
Bloeddruk goed genoeg om nu echt te stoppen met de atenolol.
Verder is dokter Koppelman erg tevreden. We mogen nu 5 weken wegblijven!!
Na het zwemuurtje met Meta gaan we met oma nog even de Ikea door. De kerstspullen zijn al in huis! Ben nog nooit zo vroeg geweest.
Het is gewoon ongelovelijk. Wendy geniet met volle teugen van haar nieuwe leven. Ze verlegt haar grenzen constant. En wij mogen met haar mee genieten.
