zondag 1 februari, 20.00 uur

Vorige week zaterdag kreeg Wendy de griep. De hele dag had ze nergens last van en in één keer kreeg ze 's avonds last van haar buik en hoofdpijn.
De zondag en maandag waren dagen van diaree, braken, niet eten en niet drinken. Ze kreeg ketonen in haar urine. Dat wil zeggen dat ze suikers niet opneemt, maar uitplast. Maar als je niets eet of drinkt, hoef je ook geen insuline te spuiten en dat leidt dan tot die ketonen .
We waren bang dat ze zou uitdrogen. Uiteindelijk hebben we de pomp van de sondevoeding maar van zolder gehaald. Zo lieten we ranja naar binnen lopen. Dat ging niet erg hard, maar er kwamen teminste water en suikers naar binnen. Ook at ze dextrose, en konden we insuline gaan spuiten, na overleg met de diabetesverpleegkundige.
Gelukkig had ze geen koorts.
En zo snel als de griep was gekomen, zo snel was hij dinsdagmiddag ook weer verdwenen.
We moesten woensdag op controle naar het UMCG. En dinsdagmorgen zag ik ons met volle bepakking richting Groningen gaan. Maar dinsdagavond waren deze gedachten al helemaal verdwenen.
Toen Wendy longfunctie moest blazen, dacht ik: laat ze alsjeblieft 50% blazen (vorige keer FEV1 52%). Maar onze dame liet ons allemaal versteld staan ................ze blies 59%!!!!!!!!!
We keken elkaar verbaasd aan. Het was ook geen gelukstreffer, want ze blies het drie keer achter elkaar! Super!!!
En dat was niet het enige super nieuws: toen dokter Rottier en de co-assistent naar Wendy d'r longen luisterden, hoorden ze alleen maar mooi ademgeruis en totaal geen geknisper!! Dat hebben we in ruim 11 jaar nog niet gehoord!!
Wel was ze ruim 2 kilo afgevallen, maar dat was geen verrassing.
Tussen de bedrijven door (we hadden pas om 14.00 uur een afspraak met Meta om te zwemmen) zijn we met z'n drieën de stad in gegaan. Natuurlijk scoorde Wendy twee leuke shirts en gingen oma en ik met lege handen terug naar het UMCG.
Het zwemmen was weer gezellig, en weing intensief. Maar Wendy geniet er echt van.

Ik wil nog even iets vertellen: Ongeveer twee weken terug ging Wendy samen met Robin en Iris de honden Snoepie (onze hond) en Storm (hond van Robin) uitlaten. "We gaan een groot rondje hoor!" Prima, het was heerlijk weer. Ze vertrokken om ongeveer kwart over drie. Om half zes belde ik Wendy op: "Waar zijn jullie?". Nou ze waren al bijna weer in het dorp. Ze hadden wel een heel groot rondje gelopen. Ik denk wel ongeveer 7 km, ze zijn 3 uur onderweg geweest.
Een paar dagen later hebben ze weer een gigantische wandeling gemaakt. Zonder honden, want dat was wel wat onhandig. En bepakt en bezakt met drinken en snaai gingen ze weer op weg.
Heerlijk!!!!